Botswana en Zimbabwe: Francistown, Maun, Victoria Watervallen en Kasane

Francistown

Op onze reis naar Francistown (op één na grootste stad van Botswana) moesten we even naar Polokwane, het vroegere Pietersburg om geld (pula’s) te wisselen.  Polokwane is een van de voetbalsteden waar het WK in 2010 is gespeeld. Het heeft een heel modern winkelcentrum. Alleen het wisselen van geld is een hele opgave in Zuid-Afrika. Er staan vaak hele rijen voor de geldautomaten en het wisselen van Zuid-Afrikaanse randen in pula’s is een nog langdurige bezigheid. Veel mensen hadden aan een half uur niet genoeg zodat we een beetje achter op reisschema begonnen te raken.
Het passeren van de grens naar Botwana kostte ook de nodige tijd zodat we het laatste stukje naar Francistown in donker af moesten leggen.
Wij zaten voorin de bus en hadden, net als de chauffeur, te laat in de gaten dat een kudde koeien de vierbaans snelweg aan het oversteken was. Verblind door de tegenliggers zagen we de koeien pas op het laatste moment en konden niet voorkomen dat de bus de laatste koe vol raakte. Pas na 300 meter was er een uitwijkplaats en zagen we de deuk in de bumper en dat de koplamp weg was.

Met de knipperlichten aan de laatste 15 kilometer naar het Peermont Metcourt hotel gereden. De stadsrit die gepland stond hebben we geskipt.

Maun

Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg. Maun ligt 500 km verder naar het westen, aan de Okavanga rivier. We rijden langs de uitlopers van de Makgadikgadizoutvlaktes. Circa 4000 jaar geleden bevond zich hier nog een meer, dat een diepte tot 30 m bereikte en een oppervlak van 60.000 km² had. Het meer droogde uit en liet de indrukwekkende zoutkorsten achter. Het oppervlak is nu ongeveer zo groot als België. Struisvogels, springbokken en antilopen zijn hier vaak waar te nemen.

De volgende twee dagen blijven we het Sedia Riverside hotel in Maun. De eerste dag konden we zelf invullen. Een aantal mensen ging in een Mokoro (een uit een boomstam gehakte boot, die vroeger voor het vissen en het jagen op nijlpaarden werd gebruikt) de Okavanga rivier op maar wij besloten om een dagje thuis te blijven. Even ontspannen.
De volgende dag gingen we op weg naar het Chobe National Park, naar de Kwalape Safari Lodge in Kasane

Kasane

De eerste 300 kilometer van vandaag ging naar Nata, over dezelfde weg als de heenweg. Onze bus kon niet dwars door het Chobe National Park omdat het geen 4-Wheel Drive is. Maar toch kwam je onderweg olifanten en giraffen tegen. Kasane ligt dicht tegen de grens van Zimbabwe aan en daar moesten we zijn om de Victoria watervallen te bezoeken.
Onderweg werden we regelmatig aangehouden bij de road blocks omdat onze bus er gehavend uitzag vanwege de botsing met de koe. We hebben zelfs een boete voor een snelheidsovertreding gekregen! De chauffeur moest even collecteren onder de passagiers omdat hij geen pula’s had!  Ook bleek hier dat onze chauffeur misschien niet over de juiste werkvergunning voor Botswana beschikte. De reisorganisatie heeft een andere bus besteld en ook een andere chauffeur…
We blijven twee nachten in de Kwalape Safari lodges, leuke huisjes in Afrikaanse stijl, het avondeten bestond uit een echte Afrikaanse braai.

De volgende dag naar de Victoria Watervallen gereden. Bij de grensovergang kon je een visum voor Zimbabwe kopen voor 40 dollar.
De Victoria Watervallen vormen de grens tussen Zimbabwe en Zambia en zijn de één na grootste watervallen ter wereld. Prachtig gezicht! Over een breedte van bijna 1700 m stort de Zambezi rivier zich ruim 100 m in de diepte.

Na terugkomst in Kasane was een boottocht over de Chobe rivier gepland. De Chobe rivier splitst zich in Kasane af van de Zambezi rivier (waar de Victoria Watervallen in liggen) en vormt de grens tussen Botswana en Namibië.
Indrukwekkende bootocht vanwege de nijlpaarden, krokodillen en al het andere wild dat goed te zien was vanuit de boot. Een spectaculair einde van de tocht werd gevormd door een onweersbui met windstoten en bliksem zodat we genoodzaakt waren om de tocht voortijdig af te breken.

Kasane ligt op een vier landenpunt, Botswana, Zimbabwe, Namibie en Zambia komen hier samen. Voor Namibië geldt dat hiervoor een corridor langs de Chobe en Zambezi river is gemaakt.

 

 

 

 

Follow on Bloglovin

Zuid Afrika: Johannesburg en het Kruger National Park

Johannesburg, 25 november

Onze reis naar Zuid-Afrika begon met de vliegreis naar Johannesburg. De vlucht zou 11 uur duren en we hadden ons al voorbereid op een vol vliegtuig. Tot onze verbazing was het vliegtuig nog niet eens half gevuld, we hadden de hele rij stoelen voor ons zelf. Sommige reizigers konden zelfs languit slapen op de vier stoelen in de middenrij. Dat was luxe en zorgde er voor dat we relaxed Johannesburg bereikten. Het was al donker toen we aankwamen in ons hotel vlak bij het vliegveld. Van Johannesburg zelf hebben we niets gezien.

Panoramaroute en het Kruger National Park, 26 november

De volgende dag gingen we op weg naar Karula Hotel in White River, 40 km van het Kruger National Park verwijderd.
De reis er naar toe ging over de indrukwekkende panoramaroute waarvan de boekjes zeggen dat het een fascinerend en spectaculair uitzicht zou bieden over de landschappen van Zuid-Afrika. Hoogtepunten zouden de Canyon van de Blyde rivier zijn welke te zien zou zijn vanuit God’s Window en de Rondavels, typisch Afrikaanse ronde hutten.
Het was mistig en regende een beetje zodat deze hoogtepunten aan onze neus voorbij gingen. Wel hebben we een ander natuurfenomeen gezien, de Bourke’s Luck Potholes, waar het water van de Treur rivier eeuwenlang cilindervormige holle ruimtes in de rotsen uitgespoeld heeft.
Het hotel in White River was mooi, we blijven hier twee nachten.

De volgende dag zijn we naar het Kruger National Park (bijna 20.000 vierkante kilometer)  gereden en overgestapt in de terreinwagens. De hele dag in het park vertoefd en veel wilde dieren gezien. Alleen de leeuwen lieten zich niet fotograferen, in ieder geval niet vanuit onze terreinwagen.  De andere groepen hadden meer geluk. ’s Avonds weer terug in White River om de volgende dag naar Louis Trichard te rijden.

Op weg naar Louis Trichard kwamen we langs het Hoedspruit Endangered Species Centre wat een opvangcentrum voor hulpbehoevende dieren is. Met terreinwagens door het park gereden en mooie foto’s kunnen maken van de wilde honden. In Tzaneen naar de supermarkt geweest om wat spullen (nagellak!) te kopen…

Om half zes het Adams Apple hotel vlakbij Louis Trichard bereikt. Het viel ons wat tegen, goed dat we hier niet lang blijven, morgenochtend vroeg op om op weg naar Francistown in Botswana te gaan.

Follow on Bloglovin

Namibië: Caprivi, Etosha National Park, Swakopmund, Sossusvlei, Sesriem Canyon en Fish River

De volgende stop was Divundu, waar de Popa watervallen zijn. De waterval stelt niets voor het is meer een stroomversnelling maar de tocht op de rivier Okavangu was een hoogtepunt met een prachtige zonsondergang en mooie foto’s van de nijlpaarden.
De Rainbow River Lodge ligt op een hele  mooie locatie.

Continue reading…

Follow on Bloglovin

Zuid Afrika: Lambert’s Baai en Kaapstad

Daarna zijn we weer terug naar de kust gereden, naar Lambert’s Baai, een vissersdorpje opgericht in 1913 dat snel groeide dankzij de visindustrie en het toerisme.

Lambert’s Baai…. nou ja, daar hadden we eigenlijk niet naar toe gehoeven. Na de warmte van het binnenland van Namibië was het hier maar koud en ongezellig. Wel een leuk vissersrestaurantje met grote vissen op het bord.

De reis zit er bijna op. Vanuit Lambert’s baai rijden we naar Kaapstad voor de laatste twee dagen.
Met de bus een rondrit door de stad gemaakt en Bo-Kaap gezien. Leuke gekleurde huisjes in een aparte wijk van Kaapstad. In de middag door het winkelcentrum V&A Waterfront gewandeld en geluncht met Fred en Elly. ’s Avonds uit eten met Sjef en Marian bij Hussars Grill en dat was erg lekker..

De volgende dag een excursie naar Kaap de Goede Hoop gemaakt. De kabelbaan naar de Tafelberg niet gedaan want op het moment dat het kon hing er een wolk boven de Tafelberg, dus geen uitzicht. ’s Avonds met Peter, Wilma en Fred en Elly gegeten bij Mama Africa, het eten was lekker, maar het was erg druk en luidruchtig..

De volgende dag (15 december) nog een keer naar het hypermoderne winkelcentrum Waterfront met uitzicht op Robbeneiland geweest en in de haven gewandeld. Ook nog de Green Market bezocht.

Vanuit Kaapstad weer terug naar Amsterdam. ’s Nachts gevlogen, propvol vliegtuig en om 11 uur op Schiphol geland.
Het was een mooie reis, wel veel kilometers (ruim 6000), voor de volgende keer iets meer tijd tussendoor plannen!

Follow on Bloglovin