Namibië: Caprivi, Etosha National Park, Swakopmund, Sossusvlei, Sesriem Canyon en Fish River
De volgende stop was Divundu, waar de Popa watervallen zijn. De waterval stelt niets voor het is meer een stroomversnelling maar de tocht op de rivier Okavangu was een hoogtepunt met een prachtige zonsondergang en mooie foto’s van de nijlpaarden.
De Rainbow River Lodge ligt op een hele mooie locatie.
De volgende dag hebben we onze reis vervolgd naar het Etosha National Park. We overnachten in Tsumeb, in het Makalani hotel om vanuit hier de volgende dag het Etosha park te bezoeken. Het Makalani hotel had een mooi zwembad en gelukkig hebben we hier een uurtje kunnen doorbrengen.
Ondertussen was de andere chauffeur gearriveerd. Met hem achter het stuur zouden we de trip naar het Etosha park doen. Vroeg opstaan (4 uur) om de wilde dieren bij zonsopgang te kunnen spotten.
Na drie kwartier rijden merkte een pientere reiziger op dat we richting zonsopgang reden, dus naar het oosten terwijl het park toch eigenlijk in het westen lag.
Bleek dat de chauffeur een verkeerde weg had genomen en dat we weer terug moesten naar Tsumeb! Weg mogelijkheid om de dieren te spotten bij zonsopgang!
Wij vonden het Etosha park mooier dan het Kruger park omdat hier minder bosschages waren en je dus een groter zichtveld had. Ook hier weer veel kuddes met impala’s, springbokken, kudu’s enzovoorts gezien. Iets minder was het dat dit vanuit de touringcar gebeurde en niet vanuit een terreinwagen zodat de afstand tussen de dieren groter voelde.
We hebben overnacht in de Etotongwe Lodge in Outjo waar ’s avonds een plaatselijke groep voor ons een optreden verzorgd heeft met Afrikaanse dansen en gezang.
De volgende dag stond er weer een lange rit (600 km) op het programma volgens het reisprogramma. Volgens google maps was het “maar” 435 kilometer dus we hebben de reisleiding een beetje geassisteerd in het kiezen van de route.
Swakopmund ligt direct aan de kust van de Atlantische Oceaan en was ooit een Duitse kolonie en de belangrijkste haven voor immigranten vanuit Duitsland. Ook nu nog geldt de plaats als meest Duitse stad van Namibië. Volgens de reisleiding was er geen restaurant in de buurt van het Atlantic Villa Guest House maar volgens alweer google maps wel. Ook hier waren we dus beter geïnformeerd dan de reisleiding. We hadden een prachtig penthouse toegewezen gekregen met een fraai uitzicht en veel kamers. Lekker kunnen bridgen met Sjef en Marian en de volgende dag hadden we vrij. De stad bezocht, T-shirt voor Jaione gekocht en het kristal museum bekeken.
Ook geocache gevonden, dus nu vier caches in vier Afrikaanse landen aan de lijst toegevoegd.
De dag daarop via een bezoek aan de Sesriem Canyon en de Sossusvlei. De Sesriem Canyon viel wat tegen maar de Sossusvlei was een hoogtepunt. De Sossusvlei is een vlakte tussen de zandduinen waar de temperatuur rond de 40 graden schommelde. Onvoorstelbaar dat hier beesten kunnen leven. De zandduinen reizen tot wel 300 meter hoog rondom een reusachtige zandvlakte. In een terreinwagen zijn we naar de vlakte gereden en daar wat gewandeld in de hitte.
Overnachting in het Hammerstein Lodge.
Na bezoek aan de Sossusvlei naar de Fish River Canyon gereden. Men zegt dat dit, na de Grand Canyon in Amerika de grootste ter wereld is. Kan best kloppen want het was een indrukwekkend tafereel. Misschien was het nog mooier geweest als je het uitkijkpunt ’s ochtends bezoekt, dan staat de zon op de door de rivier uitgesleten bergwanden…
Fish River Canyon (klikken)
We overnachten twee dagen in Canyon Village in de middel of nowair.
Canyon Village (klikken)
Een prachtig resort met leuke, authentieke huisjes waar de koffers nog per ezelkar worden bezorgd. Zwembad aanwezig en de volgende dag vrij!
Ik geniet wat een Mooi verhaal en wat een mooie foto’s. Groetjes Sandra
Dankjewel! Er komt nog één deel aan…xx