Vrijdag 23 juni
Op weg naar Montreal in Canada! Bij de grens stond een aardige rij te wachten op toelating tot Canada.
Toen we aan de beurt waren, vroeg de douanier onder andere of we kampvuurhout bij ons hadden. Zoals je van eerlijke mensen mag verwachten vertelden we dat we inderdaad nog een bosje hout in de camper hadden liggen.
Dat eerlijkheid niet altijd loont bleek nu wel weer. We moesten aan de kant en terug naar de US om het hout daar achter te laten. Schijnt dat ze bang zijn voor parasieten in de boomschors. Dus terug in de file naar de US, het hout in een dorpje net over de grens achterlaten en weer terug in de file naar Canada.
Deze keer voeg de douanier niet of we kampvuurhout bij ons hadden. Slecht getroffen dus de eerste keer.
Overnacht bij de Walmart in Montréal.
Zaterdag 24 juni
’s Ochtends naar het Biodôme, Montréal Biodome geweest. Was leuk!
Tot onze verassing was het in Canada feest, men viert de dag van St Jean Baptist, Johannes de Doper St. Jansfeest. Dit is de nationale feestdag van Canada en iedereen heeft vrij. Het is gezellig druk in de stad en er wordt een parade gehouden om het verleden te herinneren. Leonard Cohen, geboren en gestorven in Montréal, kwam ook nog even langs.
Zondag 25 juni
Naar Toronto gereden. Deze streek van Canada, rond de grote meren en de grens met Amerika is erg druk en is niet interessant. Snel naar Toronto gereden, naar de Indian Line camping. We gaan eens een niet KOA camping proberen.
We kregen een plaatsje aan de rand van de camping toegewezen. Na enig gehannes stond de camper op de goede plek en konden we constateren dat er geen wifi verbinding was. Vinden we wel belangrijk dus opgebroken en naar een andere plek, dichter bij de receptie. Hier was de wifi ook hut. ’s Avonds dus maar een klaverjasje gelegd met z’n tweeën.
Maandag 26 juni
Op weg naar de Niagara watervallen. De weg die aangegeven werd was een tolweg waar je of een transponder moest hebben of een kenteken op de auto. Beide hadden we niet want de camper is nieuw, wij zijn de tweede huurders en de kentekenplaat was nog niet afgegeven (wel een officieel papier waarop een en ander is vermeld, bij de grens reuze handig). Maar op een tolweg heb je dar niets aan, dus maar hopen dat we alle camera’s ongezien voorbij zijn gekomen!
De Canadese kant van de watervallen is het mooist. Ik had een heksenketel verwacht bij de watervallen maar dat viel reuze mee. Zelfs de pareerplaats was nog onbemand. Gauw tickets gekocht voor een attractie.
Ik dacht dat Conny de “Journey behind the Falls” als leuk had bestempeld dus twee tickets gekocht. Het duurde twee uurtjes voordat we aan de beurt waren maar och, er was genoeg te zien.
Na een uurtje zei Conny: “spannend hè, dat we in zo’n bootje gaan”. “Huh? We gaan in de grotten, achter de watervallen” zei ik.
Als blikken konden doden….
De kaartjes voor de journey dus maar snel weer ingewisseld – wat geen probleem was, refund en alles liep gesmeerd, konden we nog kaartjes voor de boot, de Hornblower, krijgen en een half uur eerder dan dat de journey gepland stond, stonden we aan boord en stoof het water van de Niagara over ons heen. De van de organisatie gekregen rode poncho (de Canadese kant kreeg rode –en de Amerikaanse blauwe poncho) ving maar een deel van het water op, broek kletsnat!
Op aanraden van de meneer van de kano’s ook nog naar het Butterfly Conservatory geweest.
’s Avonds bij de Finger Lakes aangekomen.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.