Nakhon Pathom, Bridge on the river Kwai en Damnoensaduak Floatingmarket

Luxe

We hebben besloten om voor de laatste dagen voordat we naar Vietnam gaan, een centraal punt te kiezen van waaruit we excursies kunnen doen.

We zitten in Nakhon Pathom op een rustig resort. We blijven hier vier dagen en de eerste dag zijn we niet eens van het park af geweest. Het zwembad is fantastisch en omdat we de laatste dagen best veel gereisd hebben beviel ons deze dag rust prima.

Morgen gaan we naar Kanchanaburi om de plek te zien waar de brug over de Kwai gebouwd is tijdens de tweede wereldoorlog.

Karaoke

We zijn er achter gekomen dat de Thai een bijzondere hobby hebben. We zitten nu de hele avond al in de karaoke muziek. Het is tenenkrommend, niet om aan te horen. Komt niet door de onbekende liedjes maar door het volume en de zuiverheid van het geschreeuw. Alsof er varkens worden geslacht. We hebben hier twee restaurants, in de ene is een besloten feest met karaoke en in de ander zit een groep Thai te eten en ondertussen wordt er onophoudelijk meegekermd met vage muziek. Tja, het is blijkbaar hun hobby maar wij zijn er niet blij mee. We zijn trouwens de enige buitenlanders op het park dus we zijn behoorlijk in de minderheid. Deuren dicht en wachten tot het overgaat..

Bridge on the river Kwai

Vandaag zijn we bij de brug over de rivier Kwai geweest. Veel Nederlanders liggen er op de begraafplaats…

Morgen gaan we naar de grootste drijvende markt hier in de buurt.

 

De floating market -Damnoen Saduak

Je ziet dat wel eens op televisie of in een film… Allemaal bootjes waarop uiteenlopende kopwaar uitgestald staat en waarlangs je kunt varen om inkopen te doen.

Het ziet er dan allemaal heel gemoedelijk uit.

Wij hadden ook zo’n markt voor vandaag op het programma staan. We zijn naar Damnoen Saduak geweest. We hadden snel een parkeerplaatsje voor de auto gevonden en al snel kwam er een juffrouw die ons een boottocht over de markt aanbood. De onderhandelingen startten met een vraagprijs van 2000 baht. Uiteindelijk werd de koop gesloten voor 500, iets van 11 euro.

We werden meegenomen naar boot nummer 1. De toeristenbootjes bleken vrijwel allemaal gemotoriseerd te zijn. En dan niet met een groene oplaadbare elektromotor maar een oude benzine automotor die bij ons zeker niet door de uitlaatgassenkeuring gekomen zou zijn.

We hadden een tocht van een uur geregeld met in het midden een stop bij een lokaal marktje waar je wat te drinken kon kopen. Onze schipper zou ons na tien minuten weer op komen halen.

Bleek zijn motor kapot te zijn zodat we op vervangend vervoer moesten wachten.. een uur is lang genoeg…

Op weg naar Ho Chi Minh

We wisten het beiden zeker… onze vlucht zou om 19:35 uur vertrekken van Bangkok.

Omdat we de auto nog terug moesten brengen zouden we proberen om half vier in Bangkok te zijn, vier uur voor vertrek, dat moet toch kunnen…  om half een zijn we vertrokken voor de rit van 103 kilometer naar Bangkok. Tomtom ingesteld richting vliegveld.

Het was een drukte van jewelste in Bangkok, veel files, half uur stilgestaan maar plotseling kwam er schot in de zaak. Steeds minder auto’s wilden de richting uit die Tomtom aangaf. Bleek dat er aan het einde van de weg een blokkade te zijn. We waren hiervoor al wel gewaarschuwd maar het leek ons niet dat juist doorgaande wegen zouden zijn geblokkeerd. En tenslotte zei Tomtom… rechtdoor.. Wij dus weer omgekeerd en met een grote boog om Bangkok heengereden. Zestig kilometer en een anderhalf uur extra.

Bij het vliegveld aangekomen konden we de drop-off voor de auto niet vinden. Na drie keer hetzelfde rondje gereden te hebben is uiteindelijk iemand van de security police meegereden en heeft ons de weg gewezen.

Toen belde Fenny. We waren net met de auto bezig dus…  bel zo wel terug. Toen belde Fenny nog een keer, dus het was serieus. Bleek dat er redelijke paniek was want we hadden het vliegtuig van 11:35 uur moeten hebben in plaats van 19:35 uur. Fenny was gebeld door het reisbureau omdat men ons niet kon bereiken!

Uiteindelijk was er nog een plekje vrij op de vlucht naar Ho Chi Minh zodat we toch nog op de geplande datum onze reis in Vietnam konden beginnen. Was wel even stressen (ook voor Fenny…)