Panamá City

Na een lekker weekje Aruba met Boris en Sije, Bas en Eva zijn we in Panamá aangekomen. Lekker korte vlucht van minder dan 2 uren. De auto stond al klaar. Het is een Kia Picante geworden, wel wat klein maar wel handig, zeker in de grote stad. Automaat met airco, dus relaxed toeren.

We blijven vijf dagen in Panama city, het hotel (Gran hotel Soloy) is redelijk, heeft zijn beste tijden wel gehad, maar de bedden zijn goed, wifi aanwezig en het ontbijt is oké.

Trouwens over de wifi… eerste kamer zat te ver van de router af dus daar hadden we geen ontvangst. We werden snel omgeboekt naar een andere. Op de hoek tegenover het hotel zit een hele grote supermarkt, handig voor de dingen die we nodig hebben (bier, cola en chips).
De eerste avond op pad geweest naar een Mexicaans restaurant. Tegen de verwachting in zijn die niet ruim gezaaid hier. Via tripadvisor eentje gevonden. Tripadvisor geeft ook de locatie aan zodat we met CityMaps2Go op pad konden gaan, het zou op loopafstand, minder dan 2 kilometer liggen. Maar bij de aangegeven plaats was geen enkele mexicaan te bekennen, wel twee Panamese dames die ons nog minstens twee kilometer verder begeleid hebben naar het Mexicaans restaurant. Lekker gegeten, maar niet uitzonderlijk.

Pedasí

8 februari 2016
Het Westen
4 Comments
panama, westen

Na ons verblijf in Panama city zijn we op weg gagaan naar Pedasi, in het zuiden van het land. Er zou hier een mooi strand zijn. Rond vijf uur kwamen we aan in ons verblijf Casa Loma, dat gerund werd door Tom, iemand uit Florida. De keuken was voor algemeen gebruik, de koelkast ook en er was ook een barbecue. Dus alles beschikbaar voor ons driedaagse verblijf. Nadat we geïnstalleerd waren zijn we even naar het strand gereden. We waaiden bijna uit onze broek, er stond zeker windkracht zeven, schuim op de golven. In een strandtent een biertje gedronken en gezien hoe een kitesurfer door de politie verboden werd om op zee te gaan.

Pedasi is ook bekend om het leguaneneiland vlak voor de kust, Isla Iguana. We wilden daar wel een keer naar toe maar de zee was te ruw.
Met Tom afgesproken dat zodra de kustwacht toestemming gaf om uit te varen, hij ons zou waarschuwen. Tot onze verrassing was dat de volgende dag al het geval. Om half elf stonden we klaar om naar het eiland te gaan. De zee was best nog wel ruw en Conny had al buikpijn.
De boot lag nog op het strand en met de 4×4 hebben we hem naar de branding gesleept. Na een half uurtje lagen we in de golven, op weg naar Isla Iguana. We hadden de wind tegen dus regelmatig klapte de boot keihard in een golfdal, de golven waren zeker anderhalve meter hoog. Maar het was de moeite waard, mooi eiland, wit strand, leguanen en allerlei kruipsel gezien. Oppassen voor de zon, die stond te branden aan de hemel! Tegen 4 uur weer terugggegaan, deze keer met de wind mee en dat gaf een heel ander gevoel.
’s Avonds bij een goede eettent Smileys gegeten. Parga rojo en pesca del dia.. Lekker.

De volgende dag naar een ander strandje in de buurt gegaan, Playa Venao, het was eb en het strand was heel breed. Het waaide nog wel behoorlijk, de surfers waren druk bezig om niet van hun plankje af te vallen. Dat lukte niet al te goed.
’s Avonds met onze buurtjes bij de Tortuga gegeten, een Mexicaans restaurant. Ook goed. Prijzen liggen rond anderhalve dollar voor een biertje en minder dan 15 dollar voor een hoofdgerecht. Goed te doen dus.
De dag daarna op wege gegaan naar de derde bestemming, Playa Las Lagas.

Las Lajas

11 februari 2016
Het Westen
2 Comments
panama, westen

Leuk B&B gevonden (Naturalmente Boutique Bungalows) Mooi plekje, niet direct aan het strand maar wel heel gezellig. Rietgedekte huisjes, beetje primitief maar …. Ze hebben hier zelfs Amaretto! Direct na aankomst even naar het strand gereden voor een eerste indruk, mooie zonsondergang!
Morgen rijden we door naar Boquete, in de bergen. Het is in Las Lagas zo rond de 32 graden, in Boquete is het veel kouder omdat het in de bergen ligt. Morgen vertel ik wel of de gebreide onderbroek goede diensten heeft bewezen…

Maar eerst nog even het begin van de volgende dag. We waren nog even naar het strand gereden voor een paar uurtjes zon. Werden we zomaar uitgenodigd om aan het beach golf toernooi mee te doen! Het ging nergens om maar het was wel leuk. Dat het nergens om ging, gaf wel een goed gevoel, we bakten er niets van! Rond drie uur op weg naar Boquete gegaan.

Boquete

Goed aangekomen in Boquete, de woning (Casa Los Naranjos) die we hadden geboekt snel gevonden. Men vertelde dat het vandaag de eerste droge dag was, afgelopen dagen had het regelmatig geregend. Met veel wind. Hebben wij ook eens mazzel, het weer zag er goed uit.

Het was nog wel wat winderig en als de zon weg is, rond 17 graden. Morgen gaan we een wandeling naar een waterval in het regenwoud ondernemen. Eerst maar eens lekker slapen, dekens zijn hier in ieder geval wel nodig, de gebreide onderbroek nog niet.

De volgende dag eerst een reservering gemaakt voor de zip-line door de bomen, er schijnt een traject te zijn van 3 kilometer. Ook de koffietoer geboekt. Daarna op weg naar de waterval. We hebben hem niet bereikt, teveel last van knieën en blaren. Rondje met de auto door de buurt gemaakt.

Sanseveria’s

De volgende dag op weg naar de verzamelplaats midden in het dorp. Onze groep was ongeveer 18 mensen groot, in een truck zijn we naar de start van de zipline gebracht. (Boquete Tree Trek Canopytour).

Conny voelde zich wat gespannen. Na het uitdelen van de helm, harnas en handschoenen was dat nog niet erg afgezakt.
Continue reading…

David

15 februari 2016
Het Westen
No Comments
panama, westen

Bijzondere bomen in David

David is een grote stad, iets ten zuiden van Boquete. We hadden hier een overnachting gepland omdat we toch wat tijd over hadden. Beetje door de stad gewandeld, volgens de weerkaart was het hier 34 graden, 10 meer dan in Boquete.

De stad heeft niet veel bijzonderheden maar is wel leuk om even weer het dagelijkse Panamese leven te zien. Er zijn hier vrijwel geen toeristen, laat staan andere Nederlanders.

Morgen door naar Boca Chica.

Boca Chica

Onderweg naar Boca Chica kwamen we in een file terecht. Er was een vrachtwagen geschaard op de Carretera Panamericana, de hoofdweg die Oost en West Panama, en verder naar Costa Rica, verbindt. Het was warm en normaal zou je denken… ik rijd wel even een stukje om maar dat kan dus niet in Panama. Er gaan geen andere wegen naar het Oosten, waar we naar toe moesten. Dus er zat niets anders op dan te wachten, duurde meer dan twee uur.

Panamerican Carretera

Trouwens, het is een genot om hier te rijden, tenminste als je aan je beurs denkt. De Picanto is best zuinig en de benzine kost maar 60 dollarcent! Een volle tank voor 18 dollar! Voor de rest verkeer je steeds in onzekerheid over de maximum snelheid. Er staan wel borden langs de weg maar niemand houdt zich er aan. Nu is 30 en zelfs 20 km/u wel wat weinig op een snelweg, zelfs als er aan de weg gewerkt wordt. En dat doen ze, de hele weg tussen David en Santiago (200 km) wordt opgeknapt (is ook wel nodig). Je houden aan de borden levert gevaar op, iedereen haalt je in. Maar aan de andere kant zie je ook veel politie, sommigen met laserguns. Dus het is wat schipperen. De Panamesen zijn vriendelijke autorijders, ze hebben geen haast en als je in wilt voegen, kan dat altijd. Maar het is dus opletten voor snelheidscontroles. Politie is hier corrupt, het is aan te raden nooit je paspoort af te geven bij een controle, je loopt de kans dat je hem niet terug krijgt zonder betaling. Dus altijd een kopie maken en een briefje van 10 dollar bij de hand hebben. Hopelijk krijgen we hier niet mee te maken maar er gaan verhalen rond…

’s Middags aangekomen in Boca Chica, een “authentiek dorpje” aan de Pacific. Ons hotel, Bocas de Mar is luxe.

Playa Farallón

Via een mooie binnenweg met heel weinig verkeer en prachtige vergezichten zijn we in Playa Farallón aangekomen. Was best een eind rijden, iets meer dan 300 kilometer en we kwamen dus in donker aan. De B&B die we hier geboekt hadden vonden we snel maar viel wat tegen qua comfort op de kamer. Kale muren en feitelijk alleen een bed, zonder zitje en zonder koelkastje. Daarentegen mocht je de hele keuken met een grote koelkast gebruiken.
De eigenaren uit Italië waren vriendelijk en de hangmatten op de veranda uitnodigend. Na het inchecken even naar het strand gelopen (lag vlak achter het B&B) en in het maanlicht een klein stukje over het strand gelopen. Maar het was donker en in een vreemde omgeving en andere schimmen op het strand dus…. gauw weer terug!

Het was hier allemaal wat wereldser dan in de vorige bestemmingen. Farallón ligt wat dichter bij Panama City en dat merk je doordat hier meer vertier is en doordat de strandstoelen 20 dollar per dag kosten (dan heb je er wel twee). Niet gedaan dus, lekker een kuiltje in het zand gegraven. Een eindje verderop ligt een heel groot Wyndham Grand Playa Blanca resort. Veel watersport, parasailing en een kleine markt op het strand. Bij de Canadees gegeten, een grote gefrituurde zeebaars!
Toen we ’s avonds op de veranda zaten kwam een andere gast hinkend de poort binnen. Hij bleek in zee te zijn gegaan en is toen in zijn voet gestoken door een pijlstaartrog. Schijnt daar vaker voor te komen en een afwisselend heet/koud bad met soda schijnt de oplossing tegen de pijn en de vergiftiging te zijn.

De volgende dag ’s morgens was het leed door de pijlstaartrog weer geleden. Wij zijn eerst weer naar het strand en daarna naar Penonomé gereden, we hadden gezien dat daar een Machetazo was, grote winkel met goedkope spullen.

Zo langzamerhand is de tijd aangebroken om het laatste stukje te doen naar Panama city. Morgen gaan we op weg.

Tweede keer Panamá City

We hadden de Carretera Panamericana natuurlijk op de heenweg al gereden. Geen verrassingen dus en zelfs de aankomst in Panama city was een eitje. We gebruiken nu Google Maps offline voor de routebepaling en alhoewel de gesproken instructies het op dit moment niet doen (nieuwe update van Google Maps gehad) gaf het geen problemen om ons hotel Riande Granada te vinden.
Het zag er prima uit, zwembad, jacuzzi , mooie kamer, parkeerplaats beschikbaar, alles was tot in de puntjes verzorgd. Zeker een hele goede score op Booking.com waard terwijl de kosten om en nabij de 80 dollar waren, inclusief ontbijt. Voor een tientje meer hebben we hier veel meer comfort dan in Farallón! Zeker een aanrader. En het lag ook nog eens in een gezellige wijk, met veel eettentjes en hotels.

Hotel-Entrance
We hebben deze laatste avond maar weer eens bij P.F. Chang’s gegeten, waar we ook de eerste avond Thai’s hebben gehad. Erg lekker.
Morgen op weg naar Aruba voor onze laatste week met Bas, Eva en de jongens.

Varadero en Havanna

15 tot 22 mei 2013

We hebben een fantastische week in Cuba gehad samen met Robin en Fenny. We hadden ons hotel op Varadero, een schiereiland met allemaal hotels maar erg rustig. Komt ook omdat we lekker in het voorjaar weg waren. Prachtige stranden, mooi wit zand. Natuurlijk ook de hoofdstad Havanna bezocht.
Net op tijd, er waren nog allemaal Amerikaanse auto’s welke zo rond de 50 jaren oud waren en voor de revolutie van Fidel en Guevarra rond reden. Men zegt dat de grootste hobby van Cubanen is om auto’s te reparen. Met kunst en vliegwerk lukt dat aardig.
Robin en Fenny hebben nog gedoken in de Caribische zee, in de Varkensbaai, bekend door de Amerikaanse invasie.