Cheyenne, Wyoming

We hoefden niet zo vroeg op, alleen proberen op tijd te zijn voor het ontbijt. Dat liep tot 9 uur dus de wekker op half negen gezet om toch nog op tijd te zijn. Het ontbijt bij de Quinta Inn was prima, het hotel zelf ook.  Rustig op weg gegaan naar Scottsbluff dat in Nebraska ligt.
Op de grens van Colorado en Wyoming was een ranch met bizons (Terry Bison Ranch) De ranch lag er een beetje verlaten bij maar je kon nog wel een kopje koffie drinken en een ritje, met wat zij een treintje noemden, maken. Toeristisch maar wel leuk.
Daarna naar Cheyenne, de state capital van Wyoming, gereden en daar het regeringsgebouw bekeken. We vonden het vreemd dat je zonder begeleiding door het gebouw kon lopen en foto’s maken. Kan me niet voorstellen dat dit bij ons in Het Binnenhof zou kunnen gebeuren.

 

 

Sundance, Wyoming

Vandaag staat de Devils Tower op het programma en hebben we een motel gezocht in de buurt.
Op weg er naar toe kwamen we door Deadwood, een Western plaatsje met een roemrucht verleden. Wild Bill Hicock en Calamity Jane liggen hier nog begraven
Devils Tower is een grote monoliet van intrusief gesteente vlak bij Sundance, in het noordoosten van Wyoming.
De monoliet is 386 meter hoog. De top bevindt zich op 1558 meter boven zeeniveau (aldus Wikipedia).
Het was goed weer en we konden een pad volgen dat om de rots heen liep. Verder valt er niet zoveel over te zeggen behalve dat het weer een merkwaardig natuurverschijnsel is. En zoals met meerdere natuurverschijnsels hebben veel mensen er een goddelijk tintje aan gegeven. In de bomen hangen versieringen en veel indianen beschouwen dit als een heilige plaats.

 

Sheridan, Wyoming

Vanuit Sundance zijn we naar Sheridan gereden. Leuke rit langs verschillende dorpjes met winkeltjes uit vervlogen tijden, bijvoorbeeld Aladdin.
Sheridan is, net als meerdere Amerikaanse steden, ruim opgezet, grote brede wegen met veel ruimte. We blijven hier maar kort want we willen doorrijden naar Billings, de hoofdstad van Montana.

Jackson, Wyoming

De weg van Idaho Falls naar Cody loopt via het Tetons Nationaal Park en Yellowstone. Vandaar dat we in Jackson een tussenstop hebben gemaakt om de Tetons te bezoeken. Vanuit de vlakte die gevormd is door de Snake rivier rijzen de bergen tot aan de hemel. Mooi gezicht. Het is nog steeds mooi weer en de witte toppen van de bergen steken mooi af tegen de blauwe lucht.

Jackson is een leuk toeristisch plaatsje. Je kunt een ritje met een oude postkoets maken en op terrasjes genieten van koffie met appelgebak en ijs. Dat laatste hebben wij gedaan.

Cody, Wyoming

Op 1 juni start het rodeo seizoen. Via weer een mooie route door het Yellowstone park kwamen we rond vieren in Cody aan. Eerst het ticket office voor kaartjes voor de rodeo gezocht.
De rodeo zou een van de toppunten van ons bezoek aan Wyoming zijn. Cody is tenslotte niet voor niets de wereldhoofdstad van het rodeo gebeuren. Cody heeft zijn naam te danken aan Buffalo Bill Cody.

Om half acht zaten we keurig op de tribune te wachten totdat het ging gebeuren. Het was nog lekker warm, hoewel aan de horizon zich wel wat donkere wolken vertoonden.
De wolken kwamen snel dichterbij en het begon hard te waaien. Het door de zon opgedroogde zand begon zich als een zandstorm te gedragen. En na een half uurtje begon het ook te regenen. We zaten op een van de eerste rijen op de tribune maar zijn mooi naar boven verhuisd om in ieder geval niet nat te regenen. We hadden ons wat anders van een rodeo voorgesteld!

De volgende dag hebben we de oostkant van Yellowstone bezocht. Weer mooie dingen gezien. Ja, het begint een beetje eentonig te worden… De derde dag zijn we naar het Bill Cody stuwmeer gegaan en daar even lekker een paar uur in de zon gelegen en een vlot gebouwd. Ook het bezoekerscentrum van de Bill Cody stuwdam met een bezoek vereerd.

Morgen terug naar Jackson om daarna naar Salt Lake City door te reizen. De vakantie loopt op zijn eind…. nog maar een paar dagen!